ΜΑΣ εκπλήσσει, κάθε τόσο, ο γνωστός Κυπαρίσσιος γιατρός και λογοτέχνης Ηλίας Δ. Τσιμπλής. Πότε με τα πεζογραφήματά του που έχουν μια ποιητική ροή, πότε με τα ποιήματά του σ’ ελεύθερο στίχο με υφέρποντα φιλοσοφικό στοχασμό και τώρα μ’ ένα βιβλίο των 100 σελίδων, που έχει ένα μακροσκελή τίτλο: «Η γένεση του Μοριά. Το τρόπαιο της Αρκαδιάς – Παραμυθία στο Κάστρο των Γιγάντων» κι επεξηγηματικό υπότιτλο «Αναστάσιμες αναφορές του Αθανασίου Πετρίδη, Ηπειρώτη ευπατρίδη, Γυμνασιάρχη Κυπαρισσίας το 1882». Το αφιερώνει με τον προσήκοντα σεβασμό στη μνήμη των γονέων του, ως ελάχιστη ανταπόδοση των τροφείων τους σ’ αυτόν.
Γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ
Ο συγγραφέας, στην εισαγωγή του (σελ. 11-16), γραμμένη με ποιητικό οίστρο, κατατοπίζει τον αναγνώστη για τον χαλκέντερο Δάσκαλο μεγάλο Ηπειρώτη Πετρίδη, ο οποίος πέραν των διδακτικών του καθηκόντων «οσιοποιήθηκε» μ’ εξωσχολικές δράσεις, όπως αυτή της ανακάλυψης του «Ελληνικού», της ερμηνείας γένεσης του Μοριά, της αναφοράς του στην Αρκαδιά στα χρονιά της αχλύος του μύθου αλλά και στα ιστορικά χρόνια που έχουν και σχέση με το «κάστρο των Γιγάντων» της. Ο Αθανάσιος Πετρίδης, όπως αποδεικνύεται, υπήρξε ένας φωτισμένος Δάσκαλος – πόσο τους έχουν ανάγκη τέτοιους Δασκάλους οι γκρίζοι καιροί μας – που ασχολήθηκε πέραν της φιλολογίας και με τη θεολογία, αλλά και με μυθολογία και την ιστορία, αν και είχε διαρκείς μετακινήσεις (10 τον αριθμό) απ ’το 1869 ως το 1898. Η Κυπαρισσία στάθηκε τυχερή, αφού πέρασε και απ’ τα δικά της χώματα τότε, που μόλις είχε περάσει απ’ αυτή και ο μεγάλος μας (κατόπιν) Κωστής Παλαμάς.
Ο Ηλίας Τσιμπλής φρόντισε επιμελώς και ύστερα από πολύ χρόνο και κόπο – φαντάζομαι – για την επανέκδοση των πονημάτων του, όντως, σοφού Δασκάλου κι έχοντας αυτογνωσία τονίζει, στη «σπουδή (του) στον αριστοτελικό όρο «Κάθαρσις», ότι επιτελ(εί) οφειλόμενο καθήκον και αποπληρών(ει) το ηθικό χρέος (του) έναντι του γενέθλιου τόπου της πατρίδας μας.
Τω όντι, ο συμπολίτης μας γιατρός, φέρνοντας στο φως, με το εν λόγω βιβλίο του, την πραγματεία που έδωσεν ο Πετρίδης στην αίθουσα του φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» «Περί του ονόματος του “Μορέως” και της ανακαλυφθείσης αρχαίας πόλεως “Μορέας” καθώς και την άλλη «περί της αρχαίας πόλεως Κυπαρισσίας εν Πελοποννήσω, της θέσεως αυτής, των μνημείων και των εν αυτή ανακαλυφθεισών το πρώτον επιγραφών», προσφέρει ένα πολύτιμο πετράδι στην ολόχρυση αλυσίδα της πολύχρονης και μαιανδρικής ιστορίας της πανέμνοστης πόλης μας.
Πιστεύω πως η προσφορά του θα εκτιμηθεί – όσο εκτιμάται από εμάς, που ασχοληθήκαμε και ασχολούμαστε με την ιστορία της – απ’ όλους τους Κυπαρίσσιους και τους Τριφύλιους, αφού έχουν πολλά να μάθουν και να ωφεληθούν απ’ αυτή. Ηλία, εύγε σου. Σ’ ευχαριστούμε από καρδιάς.
